Skalnik (Rudawy Janowickie)

Skalnik (niem. Freie-Koppe lub Fresensteine, 945 m n.p.m.) –wzniesienie w  Sudetach Zachodnich, w Rudawach Janowickich.

Góra jest najwyższym szczytem Rudaw Janowickich, wyraźnie wydzielonym Przełęczą pod Bobrzakiem i Przełęczą Rudawską, o średnio stromych zboczach, które podkreślają wzniesienie w terenie. Jest to wzniesienie o kopulastym kształcie, w postaci rozległego masywu górującego w Rudawach Janowickich, z postaci grzbietu o dwóch kulminacjach wyrastających z jednego masywu. Wyższy wierzchołek (945 m n.p.m.), wysunięty na północny wschód, stanowi rozległa kopuła z niewyraźnie zaznaczonym wierzchołkiem. Na niższym, południowo-zachodnim, znajduje się szereg okazałych skałek o fantazyjnych kształtach, z których szczytowa na wysokości (935 m n.p.m.) o nazwie Ostra Mała udostępniona jest wykutymi w skale stopniami i zwieńczona platformą widokową. Północno-zachodnie zbocze poniżej szczytów zajmują dwa niewielkie rumowiska skalne (gołoborza). Na południowym zboczu, przy szlaku czerwonym i żółtym rozsiane są kolejne skałki tzw.Konie Apokalipsy.

Masyw Skalnika zbudowany jest z granitu karkonoskiego.

Szczyt należy do Korony Gór Polski, Korony Sudetów oraz Korony Sudetów Polskich.

Droga na szczyt

Widok na Kotlinę Jeleniogórską

Widok na Karkonosze

Widok ze Skalnika na Rudawy Janowickie, Góry Sokole.

Szczyt Skalnika i zbocze z rumoszem skalnym(gołoborze). Widok z punktu widokowego na Ostrej Małej

Konie Apokalipsy

Kolorowe Jeziorka

Kolorowe jeziorka − cztery stawy u podnóża Wielkiej Kopy (871 m n.p.m.) w Rudawach Janowickich, powstałe w miejscu wyrobisk dawnych niemieckich kopalni, z których największa i najstarsza (z 1785 roku), usytuowana na terenie Purpurowego Jeziorka, nosiła nazwę Hoffnung. 

Stawy znajdują się na różnych wysokościach. Zielone Jeziorko leży na wysokości ok. 555 m n.p., Purpurowe Jeziorko (Czerwone Jeziorko) leży na wysokości ok. 560 m n.p.m., Błękitne Jeziorko (zwane też Szmaragdowym, Niebieskim lub Lazurowym) 635 m n.p.m., a najwyżej położony Zielony Stawek (Czarne Jeziorko) na ok. 730 m n.p.m., jest on najmniejszy i okresowo wysycha.

Swój kolor Purpurowe Jeziorko zawdzięcza składowi chemicznemu ścian i dna wyrobiska, które obfitują w związki miedzi i żelaza, przede wszystkim piryt. Piryt występuje tu w łupkach serycytowo-chlorytowych, a jego zawartość dochodzi do 10-12%. Woda w Purpurowym Jeziorku jest roztworem kwasu siarkowego o pH=3. Poza pirytem występują tu również pirotyn, chalkopiryt, miedź rodzima, sfaleryt, galena, boulangeryt, jamesonit, bournonit, chalkozyn, tetraedryt, limonit, syderyt a z minerałów skałotwórczych: kalcyt, dolomit, wezuwian, zoizyt, pistacyt, talk, fluoryt, ilmenit, tytanit. Kolor wody w pozostałych jeziorkach determinują związki miedzi, a nie siarki. Woda w nich jest zdecydowanie czystsza, bez zapachu, czasami bywa bezbarwna.

Rezerwat przyrody Czarne Stawy

Rezerwat przyrody Czarne Stawy -  rezerwat florystyczny utworzony w 2006 r. w celu ochrony boru bagiennego oraz roślinności torfowiskowej w okolicach Chocianowa. Powierzchnia 136,48 ha.

 

Przez tereny projektowanego rezerwatu wiedzie ścieżka przyrodnicza "Uroczysko Czarne Stawy". Dzięki sześciu tablicom ustawionych przy trasie możemy zapoznać się z ogólnymi informacjami na temat Nadleśnictwa - podstawami prowadzonej gospodarki leśnej, specyfiką przyrodniczo-ekonomiczną oraz głównymi zagrożeniami tu występującymi. Zaznajomimy się również z typami lasów, budową piętrową oraz fazami rozwojowymi drzewostanów. Na kolejnych tablicach opisany jest bogaty świat roślin i zwierząt występujących w Uroczysku Czarne Stawy. Możemy również poznać typy torfowisk, podstawowe różnice pomiędzy torfowiskiem niskim, wysokim i przejściowym, sposób ich powstawania oraz funkcje jakie pełnią w przyrodzie.

 

                    Ruina neogotyckiej wieży widokowej na Wzgórzu Fryderyka koło Chocianowa

Wilcza Góra

 Wilcza Góra (często także Wilkołak, niem. Wolfsberg) – bazaltowy szczyt o wysokości 367 m n.p.m. na Pogórzu Kaczawskim , pomiędzy miastem Złotoryja Jerzmanicami a Wilkowem, nek, pozostałość trzeciorzędowego wulkanu. W czasie eksploatacji kamieniołomu odsłonięto górnokredowe piaskowce występujące w obrębie złoża bazanitu.

Część góry objęta jest ochroną w ramach Rezerwatu przyrody Wilcza Góra.

Na początku XX w. rozpoczęła się eksploatacja bazanitu na zboczach Wilczej Góry. Obecnie wyrobiska otaczają wierzchołek z trzech stron. Na wschodnim zboczu funkcjonuje Kopalnia Bazaltu Wilcza Góra należąca do firmy Colas. Bazanit wydobyty w tej kopalni posłużył m.in. do budowy Trasy W-Z, Trasy Łazienkowskiej, Pałacu Kultury i Nauki oraz warszawskiego metra. W wyniku działalności kopalni zniszczona została znaczna część góry (ok. 30-40%) wraz ze szczytowym fragmentem, przez co wysokość Wilkołaka obniżyła się z 373 do 367 m n.p.m.

Widok z podnóży Wilkołaka na Ostrzyce

Widok z Wilkołaka na Złotoryję

Kopalnia bazaltu

Widok z Wilkołaka na Karkonosze